U Vincjetu/Dürnbachu (Gradišće, Burgenland) je rođen Kerubin Fabšić, franjevac, profesor u Remetincu, Zagrebu, Sigetu, Pečuhu, Varaždinu i Zagrebu.
U vodstvu je provincije kao definitor (1736.-1739. i 1771.-1773.), kustod (1749.-1751.), provincijal (1743.-1746., 1752.-1755. i 1765.-1768.), provincijski vikar (1751.-1752. i 1773.-1774.), predsjednik ispitne komisije za profesore teologije na generalnim učilištima.
U Čakovcu živi i radi s prekidima (1746.-1751., 1755.-1765., 1768.-1773., 1774.-1776.).
U Čakovcu je odgojitelj studenata filozofije (1768.-1769.).
Objavio je
Statuta provincialia inclytae Provinciae S. Ladislai Regis in Slavonia Ordinis Minorum S. Francisci regularis observantiae (Graz, 1752.)
i zbornik franjevačke duhovnosti Enchiridion sive manuale franciscanum complectens declarationes Summorum Pontificum Nicolai III et Clementis V super Regulam Fratrum Minorum, Quaestiones D. Bonaventurae super eandem, Epistolam item ejus ad Magistrum inominatum: Compendium Commentarii Patris Marchant nec non quaedam alia Fratribus Minoribus apprimè utilia (Zagreb, 1768.).
Umro je 1. travnja 1776. godine u Čakovcu.